Reisverslag nr. 10 (Bali 1)

Geen bericht is goed bericht, maar nu toch eindelijk het reisverslag van het eiland Bali. Want na een leuke tijd in Thailand & Maleisië, was het tijd om Indonesië te verkennen.

Dinsdag 28-06
Om 17:55 uur vertrok mijn vliegtuig vanuit Kuala Lumpur en om 21:00 uur kwam ik aan op het vliegveld van Denpasar (Bali). Om 21:30 uur had ik mijn bagage in ontvangst genomen. Wat een gekkenhuis! Al die taxichauffeurs die je op staan te wachten en je een rit aan willen bieden en Indonesische vrouwen die vragen of je getrouwd bent... Dan heb ik het nog niet eens over die 150 mensen die reizigers op staan te wachten met een papiertje in hun hand, waarop de naam van een stad of hotel staat. Vooraf had ik al gelezen dat ik rondom het vliegveld van Denpasar geen taxi moest nemen en dat er verderop een parkeerplaats was, waar de taxi’s veel goedkoper waren. Nu had ik geen taxi nodig, nadat ik besloten had om een hostel vlakbij het vliegveld te zoeken.
Bij aankomst regende het, maar dat is vrij normaal ’s avonds rond deze tijd! Na 10 minuten lopen, kwam ik een andere backpacker achterop. Aangezien ik nog geen accommodatie had geboekt, vroeg ik hem of hij al een hotel/hostel had gereserveerd. Hoe toevallig is dat; hij had een hostel geboekt in Kuta en zijn reismaatje kwam pas de volgende middag aan in Bali. Hij had daardoor een bed vrij en daar heb ik mijn eerste nacht samen met hem doorgebracht. Na verscheidene gesprekken sliepen we uiteindelijk om 03:00 uur, maar dat mocht de pret niet drukken.

Woensdag 29-06
De volgende ochtend direct een taxichauffeur besteld met de applicatie genaamd UberX (nog niet eerder gebruikt, maar wordt veelal gedaan op dit eiland). Hierbij worden vooraf de prijzen van de ritten bepaald en komt een taxichauffeur je ophalen op desbetreffende locatie. Redelijk goedkoop ten opzichte van de andere taxi’s, dus waarom niet proberen?
5 minuten later arriveerde de taxichauffeur en heb ik afscheid genomen van Tom (België). Deze taxichauffeur bracht me vanaf Kuta naar Zuid-Bali, namelijk Uluwatu. Tijdens de rit viel me direct op dat de lijnen op de weg nergens goed voor zijn. Iedereen haalt elkaar links en rechts in, er zijn geen regels en 80% van het verkeer zijn scooters. Daarbij moet ik ook even vermelden dat scooters niet hoeven te stoppen voor het rode stoplicht. Na het inchecken bij mijn hostel, direct informatie opgevraagd over de bezienswaardigheden rondom deze plaats en me daarin verdiept.
Als echte waaghals heb ik me de tweede dag met een scooter in het Indonesische verkeer gemengd. En ook deze scooterrit heb ik overleefd. Dit was volgens velen de meest ideale manier om de omgeving van Zuid-Bali te verkennen, vandaar dat ik deze keuze had gemaakt. ’s Ochtends na het ontbijt in mijn hostel, direct mijn helm gepakt en de scootersleutels opgehaald bij de receptie. Een dag lang rond crossen en op zoek gaan naar de geheime stranden, tempels en (voor toeristen) onontdekte plekken. Uluwatu is een prachtige locatie helemaal onderin Bali en het is een bekende plek voor surfers vanwege de geweldige stranden met goede surfomstandigheden. Bekende stranden als Belangan Beach, Dreamland Beach, Padang Padang Beach & Bingin Beach waren al binnen 3 uur bezocht.
’s Avonds met Dean (Engelsman) een ritje gemaakt naar de Ulu Watu tempel. Deze ligt op een klif op het zuidelijkste puntje van Bali en vanuit hier heb je een mooi uitzicht over de zee en ondergaande zon. Echter wordt de tempel bewoond door een leger van makaken. Nadat we deze bewonderd hadden, hadden we kaartjes aangeschaft voor de welbekende Kecak dans.

Mocht je hierover informatie willen, dan kun je beter even Googlen. Anders wordt het te langdradig.

Donderdag 30-06
De volgende ochtend weer een taxichauffeur besteld met UberX, zodat Dean & ik vanaf Uluwatu naar Sanur gebracht konden worden en we onze kosten konden delen. Dean wilde vanaf hier naar de oostelijke eilanden en ik was dan al halverwege voor mijn reis naar Ubud.
Aangekomen in Sanur, had Dean een bootticket geboekt. Nadat hij was vertrokken, ben ik op zoek gegaan naar een busticket voor Ubud. Helaas moest ik een klein uur wachten, maar dat is nu eenmaal het leven van een backpacker.
Na een reis van één uur, kwam ik om 13:30 uur aan in deze gezellige, maar drukke toeristische stad. Deze stad is heel schoon in vergelijking met andere steden waar ik tot nu toe ben geweest. Ook is er overal in de stad kunst te zien. Kunst uit hout, glas, mozaïek, touw, schilderkunsten, etc. Je kunt het zo gek niet bedenken of ze maken er wel wat moois van. Omdat ik wist dat ik pas om 15:00 uur kon inchecken, heb ik allereerst mijn backpack achtergelaten in het hostel en ben ik vanuit daar teruggelopen naar de stad en heb ik een restaurant opgezocht om te lunchen. Na dit alles, ingecheckt in mijn hostel en lekker gerelaxt rondom het zwembad.

Vrijdag 01-07 & zaterdag 02-07
De volgende ochtend wederom een scooter gehuurd om deze omgeving te verkennen. Ik zie de beroemde tempels, loop door felgroene rijstvelden, zie verscheidene markten en wordt omringt door aapjes in het Monkey Forest. Bijna alle hoogtepunten gezien binnen vier uur (150 km) rijden. Naderhand geluncht in het centrum van Ubud en vanuit hier rechtstreeks naar de watervallen van Tegenungan gereden (zie foto’s). Na al deze ritten, vond ik het goed geweest en ben ik om 15:00 uur terug gegaan naar mijn hostel. Daar even rustig gezeten en geskypet met de familie. Dezelfde avond een vulkaantour geboekt, die ’s nachts om 02:00 uur zou beginnen. Dit was tevens de reden dat ik om 22:00 uur al in mijn bed lag, want de wekker ging af om 01:30 uur. Tanden gepoetst, kleren aangetrokken en een extra vest meegenomen, zodat ik klaar was voor de klim op de 1718 meter hoge vulkaan. Om 02:00 uur vertrokken we dan ook met 13 personen naar de locatie, waarbij we om 04:00 uur arriveerden onderaan de vulkaan. Midden in de nacht zag de stroom van zaklampjes die de berg op liep, er geweldig leuk uit. Het was een flinke wandeling en na de eerste stop nog een stevige klim (minstens 40% steil) die de meeste mensen waarschijnlijk niet hadden verwacht. Zwaar, maar gelukkig was de zon nog niet op en was het geen 32 graden.. Twee uur later arriveerden we dan ook op de top en hadden we nog 40 minuten tijd over om uit te rusten. De zonsopkomst was namelijk om 06:40 uur.
Wat werden we beloond met een fantastisch uitzicht (zie foto’s)! Ook wilden Indonesische jongens met ons op de foto, maar hier kijk ik momenteel niet raar meer van op.
Rond een uur of 8 ’s morgens zijn we langzamerhand naar beneden gewandeld en om 09:15 uur de bus weer ingestapt. De terugweg ging gelukkig sneller dan de heenweg richting de top! Nadat alle 13 inzittenden dachten dat we uiteindelijk bij het hostel waren gearriveerd (omdat iedereen de terugweg sliep), bleek dat we eerst nog een tussenstop hadden bij een plantage met koffie, cacao & thee. Interessant om te horen hoe ze deze koffie en dergelijke maken. Bij deze plantage wordt speciale Luwak koffie gemaakt. Voor de onwetende, dit is koffie welke wordt gemaakt van koffiebonen welke eerst door de kat zijn opgegeten en vervolgens uitgepoept. Na de rondleiding en uitleg over het productieproces kregen we de optie om 12 verschillende theesoorten te proeven. Thee van fruit, bloemen, kruiden en rijst. Natuurlijk was het ook mogelijk om deze soorten aan te schaffen in een winkeltje, maar hier maakte nauwelijks iemand gebruik van.
Vanuit hier zijn we vertrokken naar ons hostel en hebben we nog flink mogen genieten van de aantal zonuren rondom het zwembad. Later deze avond twee vrouwen uit Nederland gesproken, gezamenlijk gegeten in een restaurant en daarna rechtstreeks naar mijn bed gelopen.

Zondag 03-07
Om 09:00 uur werd ik wakker en had de avond daarvoor al mijn backpack en handbagage opnieuw ingepakt (alleen aan dit soort dingen heb ik en hekel).
Na het ontbijt mijn tanden gepoetst en om 10:15 uur uitgecheckt bij mijn hostel en langzamerhand naar de straat gelopen, aangezien mijn bus naar Padangbai om 10:30 uur vertrok. Natuurlijk werden er zoals gewoonlijk meerdere backpackers opgehaald tijdens de busreis richting Padangbai, maar om 12:00 uur kwamen we aan op de eindbestemming. Vanuit mijn hostel had ik alleen deze busticket geboekt, omdat ik verwachtte dat de bootticket naar Gili Trawangan voor minder kon worden aangeschaft dan wat ze in het hostel aanboden. En dat klopte ook! Na het onderhandelen had ik de bootticket voor 425.000 Rupiah weten te kopen, terwijl dit vanuit het hostel 660.000 Rupiah zou kosten. Na een uur of drie gewacht te hebben, kwam uiteindelijk onze boot aangevaren. Allereerst werden alle koffers en backpacks opgeborgen, waarna even later wij ook konden plaatsnemen. Na twee uur kwamen we aan in Lombok. Daar werden de eerste koffers afgegeven en konden mensen voor Lombok de boot verlaten. Niet kort daarna volgde de boot zijn tocht en kwamen we aan bij Gili Air gebracht en het laatste eindpunt was Gili Trawangan. Bij aankomst op het eiland wacht mij een kleine verrassing: er is geen pier, je springt vanaf de boot zo het ondiepe water in. Na een paar meter waden door de warmte van de zee, sta je op het strand. Uiteraard krijg je van alle kanten hulp, want de backpack moet natuurlijk ook mee worden gedragen. Omdat we om 15:00 uur pas vertrokken, kwam ik om 18:30 uur aan bij mijn hostel, genaamd Goodforyaknees. Daar ingecheckt, mijn dorm bekeken en snel een hapje gaan eten, want ik had deze dag alleen nog maar ontbeten. Daarna kennis gemaakt met mijn kamergenoten (Nederlandse meid & Duitse kerel) en mijn bed opgezocht.

Voor meer informatie, Google maar eens op Gili eilanden! Niet verkeerd he?

In mijn volgende reisverslag worden de overige dagen in Bali beschreven. Het was namelijk niet mogelijk om deze gelijktijdig te uploaden, in verband met de grootte van het bestand.