Reisverslag nr. 1 (Saasveld tot aan Ko Tao)

Mijn allereerste reisverslag!

Aangezien mijn vliegtuig vanaf Koln pas om 16:30 uur vertrok, was er ’s ochtends genoeg tijd over om afscheid te nemen van Jorrit & Evelien, mijn ooms, tantes, neefjes en natuurlijk oma Annie. Zij waren vanaf 10:00 uur uitgenodigd voor een kop koffie en een broodje, zodat er rond een uur of 12:00 uur ‘’afscheid’’ kon worden genomen.
Nadat er afscheid was genomen, werd ik door mijn ouders en Thijmen & Elleke naar Koln gebracht. Na een reis van iets meer dan 2 uur zijn we uiteindelijk gearriveerd op de luchthaven van Cologne-Bonn. De parkeerplaats werd al snel gevonden en kort daarna was ook mijn backpack al ingeleverd.
Alvorens er een kop koffie & gebak werd gekocht, werden er eerst een paar Euro’s
omgewisseld voor Thaise Baht (€1,00 = ongeveer 38 Baht). Twintig minuten later begaven we ons allen naar de Gate en daar was dan het grote moment, namelijk het afscheid nemen. Er werd dan ook met krokodillentranen afscheid genomen en vanaf dit moment stond ik er helemaal alleen voor. Tot mijn grote verbazing mankeerde er dit maal niets aan mijn handbagage en daardoor kon ik dan ook in één keer doorlopen. De paspoortcontrole bij de douane leverde nog wel een klein probleem op, want daarbij was te zien dat ik voor een jaar of drie terug mijn paspoort heb laten blokkeren vanuit Polen. Na een redelijk lange discussie met twee politieagenten, lieten ze me toch door…
Na een prima vlucht van 11 uur kwam ik uiteindelijk rond 03:30 uur (Nederlandse tijd) aan in Bangkok. De service aan boord was erg goed, goed eten en drinken. Vooraf zijn alleen de drie vluchten naar Bangkok, Bali & Cairns geboekt, vandaar dat ik me tijdens de vlucht heb verdiept in eventuele mogelijkheden vanaf het vliegveld in Bangkok. Al snel kwam ik tot de conclusie dat de trein de meest gemakkelijke en goedkoopste optie was. Voor 40 Baht (ongeveer €1,00) werd er een treinticket aangeschaft en was er rechtstreeks een verbinding naar een treinstation genaamd Makkasan. Deze reis duurde ongeveer 20 minuten, maar na aankomst bleek al snel dat ik was uitgestapt op het verkeerde station. In mijn ogen waren er namelijk te weinig backpackers op deze locatie. Natuurlijk wilde ik me van mijn beste kant laten zien en besloot ik om dit stuk te gaan lopen. Dat was wel wennen zeg! Met een graad of 36 lopend door de drukke straten van Thailand met een bezweet voorhoofd. Vragen naar de weg was ook niet mogelijk, want de Thaise inwoners op deze locatie spreken nauwelijks Engels. Daarbij weet je ook niet wat je hier ziet of ruikt. Alleen maar marktkraampjes waarbij vissen, kippen, schorpioenen en dergelijke worden verkocht.
5 kilometer verder en een uur later heb ik na lang wikken en wegen toch maar besloten om een TukTuk te nemen die me zou brengen naar één van de meest populaire straten in Bangkok, namelijk de Khao San Road. Alvorens had ik van vrienden / familie te horen gekregen dat de TukTuk-drivers zeggen dat bepaalde bezienswaardigheden gesloten zijn in verband met een nationale feestdag, vandaar dat ik mijn twijfels had om überhaupt een TukTuk te nemen. Net als elke andere toerist, werd ik ook opgelicht door de chauffeur van deze TukTuk. Wel was de Khao San Road bereikt, maar daarbij werd ik afgeleverd bij een winkel waar ze pakken op maat verkopen. Schijnbaar krijgen Tuktuk-drivers hiervoor commissie. Na ongeveer een minuut of 2 ben ik de winkel uitgelopen en liet de verkoper me uiteindelijk gaan.
Dan toch aangekomen op de Khao San Road, een Mekka voor vele backpackers. Rond 10 uur ’s morgens (Thaise tijd) = Nederlandse tijd 5 uur ’s morgens, bestelde ik direct een biertje omdat ik bij moest komen van een lange reis en nog op zoek moest naar een hostel. Twee uur later had ik al contact gelegd met twee Nederlandse jongens (Pim & Chris) uit het westen van ons kleine kikkerlandje. Natuurlijk hier nog een paar pilsjes mee gedronken en rond het middaguur op zoek gegaan naar een goedkoop hostel in deze backpackersstraat. Met alleen een bed & ventilator moest ik hier de eerste nacht door zien te komen, maar dat heeft geen problemen opgeleverd. Na een paar uur slaap de omgeving van de Kao San Road bezocht. Rond een uur of 8 heb ik gedoucht in mijn hostel op de Kao San Road om me klaar te maken voor het uitgaansleven. ‘s Avonds is het er net een dierentuin. Ladyboys, toeristen uit elk land in de wereld, vieze oude mannetjes met jonge Thaise meisjes en noem maar op..
De volgende ochtend begon de ellende, want na een frisse douchebeurt was het tijd voor een ontbijt in een nabijgelegen café/restaurant. Op het moment dat ik wilde gaan zitten en mijn backpack van mijn rug wilde halen, barstte mijn 3-weken oude zonnebril in tweeën (zie foto). Dit is nu eenmaal gebeurd en niet meer terug te draaien, dus ik ging verder waar ik gebleven was. Na het ontbijt (tosti met orange juice) zag ik de jongens van gistermiddag weer voorbij lopen. Gezamenlijk hebben we een paar potjes gepooled en al snel raakten we in contact met lokale mensen, Nederlandse vrouwen & andere backpackers.
Even later heb ik me afgezonderd van deze personen en me verdiept in de Lonely Planet Gids omdat ik meer wilde zien van Bangkok. Al snel kwam ik terecht bij musea’s en meerdere tempels. Toch indrukwekkend om de cultuur van deze inwoners te bezichtigen. Na dit te hebben gezien, kwam ik aan bij een Tourist Information Center, waarbij ik informatie kreeg over bepaalde tochten en tours in en rondom Bangkok. Tijdens dit gesprek met een persoon van de regering werd me al snel duidelijk dat de eilanden van Thailand vele bezoekers trekken. Ook wordt in de Lonely Planet Gids hier veel aandacht aan besteed. Waarom Bangkok niet verlaten en tickets boeken naar een eiland? Met deze gedachte zat ik tegenover iemand van de regering, aangezien ik 28 juni mijn volgende vlucht heb vanuit Kuala Lumpur en ik daardoor naar het zuiden moet afreizen. Een gesprek van 2 uur heeft er toe geleid dat mijn bus vanuit Bangkok dezelfde dag vanaf 18:00 uur vertrok richting Chumphon. Nadat dit alles besproken was, ben ik terug gelopen naar de Kao San Road om nog met de ‘’vrienden’’ een biertje te nuttigen, een potje te poolen en om te vertellen dat ik verder reisde naar het zuiden.
Rond 17:30 uur diende ik me wederom te melden bij hetzelfde Tourist Information Center, want vanuit daar werd ik door een kleine bus afgezet in één van de grootste straten van Bangkok. Vanaf hier werd ik na een half uur opgepikt door een grotere bus (dubbeldekker), die mij en meerdere backpackers naar Chumphon zouden rijden. Deze busreis duurde al met al een uur of 10 en daarmee kwamen we aan in Chumphon. Tijdens deze busreis heb ik meerdere Nederlanders leren kennen en hebben we onze ervaringen gedeeld. Aangezien we rond 03:30 uur aankwamen in Chumphon, moesten we drie uur wachten voordat onze boot vertrok richting het eiland Ko Tao (schildpadeiland).

Mijn eerstvolgende verslag zou gaan over de ervaringen van het eiland Ko Tao. Dit zijn tot nu toe de eerste drie dagen van mijn ''wereldreis''.