Reisverslag nr. 3 (Ko Tao -> Hat Yai)

Sa-wa-dee (Thais voor hallo) beste lezers. Zoals je kunt lezen, is dit één van de woorden die ik binnen een dag of 10 in Thailand heb geleerd. Natuurlijk hield ik me hier de eerste dagen niet echt mee bezig, maar het is toch leuk om een paar woordjes Thais te kunnen praten.
Helaas lukt het me niet om de foto’s van de afgelopen dagen te uploaden, dus vandaar dat er alleen op deze website reisverslagen worden geplaatst. De foto’s worden wel geüpload op mijn Facebookpagina, dus mocht je ze alsnog willen bekijken, dan verwijs ik jullie door naar mijn account.
Zondag 5 juni was de dag dat ik vertrok vanuit Ko Tao. Al om 07:15 uur ging mijn wekker, want om 08:30 uur kon ik me melden op de pier van Mae Haad. Na het inleveren van de sleutels van mijn bungalow, gauw even een ontbijtje meegepikt in de plaatselijke 7/11-supermarkt. Tegelijkertijd eten aangeschaft voor de boot- & busreis richting Hat Yai (grootste stad van Thailand), want ik wist dat deze dag alleen maar zou bestaan uit reizen.
Nadat ik me gemeld had op de pier, kon de lange tocht richting Hat Yai beginnen. Vanaf Ko Tao zijn we met de boot naar Ko Phangang en Ko Samui afgereisd omdat er daar mensen moesten worden afgezet/opgepikt. Vanaf het eiland Ko Samui werden we afgezet op het vaste land in de plaats Don Sak. Na een tijdje lopen werd me verteld dat ik plaats moest nemen in een bushalte (grootte van een Gate op het vliegveld), aangezien mijn bus binnen 10 minuten zou arriveren… Dit bleek echter drie kwartier langer te duren, maar dat maakt na zo’n bootreis van 4 uur nog vrij weinig uit.
Op het moment dat de minibus arriveerde op Don Sak, kon ik plaatsnemen in de privé-bus. Er zaten namelijk geen mensen in deze minibus. Ook wist ik niet hoelang deze busreis zou duren, want ook deze taxichauffeur sprak geen Engels. Achteraf was het een rit van Don Sak tot aan het vliegveld van Surat Thani. Tot mijn grote verbazing stapten hier 6 reizigers in, waaronder één ladyboy. Uiteraard nam deze ladyboy plaats naast mij, maar dit heeft gelukkig niet al te lang hoeven duren. Dit was vreselijk ongemakkelijk na zo’n uitje met ladyboys op Ko Tao.
Vanaf het vliegveld vertrokken we richting Hat Yai, maar onderweg werd er meerdere keren gestopt om te eten en te toiletteren. Halverwege werd er zelfs nog gewisseld van bus, want blijkbaar waren er nog meer personen die ook richting Hat Yai reisden. In de voorgaande bus pasten namelijk maar 8 personen.
Uiteindelijk na een bootreis van 4 uur, een wachttijd van 1 uur en een busrit van 5 uur aangekomen in het centrum van Hat Yai. ’s Avonds heerst er een gezellig drukte in deze grote stad. Omdat ik niet wist in welk hostel ik zou slapen, heb ik met gebarentaal aangegeven dat de taxichauffeur me maar af moest zetten in het centrum.
Helaas heb ik deze dag zonder Wifi door moeten brengen, tot aan ’s avonds een uur of 8. In het centrum van Hat Yai heb ik allereerst een Kentucky Fried Chicken restaurant opgezocht, in de hoop dat ze daar Wifi hadden. Helaas… Dat was dus niet het geval. Na een menu bestaande uit kip & cola, een koffie aangeschaft bij de McDonalds. Hier hadden ze wel Wifi, dus ik had tijd genoeg over om mijn contactpersonen te berichten via Whatsapp & Facebook.
Naderhand via een applicatie een goedkoop hostel opgezocht. Na 2 kilometer lopen door de drukke straten van Hat Yai was ik uiteindelijk aangekomen bij het Hat Yai Youth Hostel. Onderweg naar het hostel waren er verscheidene ratten en grote kakkerlakken te zien in deze drukbezochte straten. Achteraf waren er natuurlijk genoeg hostels in het centrum te vinden, maar dan betaal je dan ook gelijk het dubbele voor en dat vond ik nogal overbodig. Gearriveerd in het hostel, kreeg ik allereerst een rondleiding. Kort daarna kennis gemaakt met de overige reizigers die ook in dit hostel overnachtten. Tot in de late uurtjes met deze personen gesproken over hun ervaringen tot op heden.
De volgende dag uitgeslapen en ontbeten in het hostel en naderhand direct begonnen aan dit derde reisverslag. Een uurtje wilde ik de bezienswaardigheden van de stad bezichtigen en een treinkaartje boeken voor de volgende dag. Het boeken van een treinticket naar Butterworth (Maleisië) was helaas niet mogelijk en moest de volgende ochtend vroeg gebeuren, want deze trein zal al om 07:30 uur vertrekken.
Onderweg naar de eerste bezienswaardigheid (tempel) begon het te regenen. Tijdens mijn wandeltocht kwam er een persoon voorbij gereden op een scooter, die me achteraf opwachtte om me vervolgens een lift aan te bieden in verband met deze weersomstandigheden. Ik was dan ook de enige op dat moment die er rondliep in een korte broek + hemdje. Deze persoon (Konni) bood me een lift aan en zou me brengen naar de tempel 3km verderop. Na lang wikken en wegen heb ik toch maar besloten om bij deze local achterop te stappen. Na een scooterrit van 10 minuten heeft hij me afgezet op de locatie. Vervolgens gaf hij aan dat hij op me zou wachten en me ook naar een andere bezienswaardigheid wilde brengen. Dit kwam overigens goed uit, want de tweede bezienswaardigheid (lokale markt) was ook weer 5 km verderop. Tijdens het maken van vele foto’s in de tempel, stapte ik wederom achterop bij Konni en hij bracht me naar de lokale markt. Deze lokale markt is anders dan in Nederland, want in de drukke straten van Hat Yai zijn ontelbare marktkramen te vinden en ook vandaag de dag liepen er weer ratten tussen de marktkraampjes door. Deze markt had ik dan ook snel bekeken en ik besloot om terug te lopen naar mijn hostel, waar ik met mijn Poolse maat Pawel de nodige pilsjes heb genuttigd en we verscheidene foto’s van elkaars reis hebben bekeken.
Dag 3 in Hat Yai heeft niet al te lang geduurd. ’s Morgen om 06:15 uur de wekker, zodat ik na het ontbijt in het hostel met de trein richting Butterworth (Maleisië) kon vertrekken.

In mijn volgende reisverslag wordt er meer verteld over deze reis richting Butterworth.